Facebook
Er is helaas nog steeds een probleem met facebook van onze club. Het euvel (in plaats van de bijbehorende afbeelding wordt er een sponsorlogo bij de meeste artikels geplaatst) blijkt hardnekkiger te zijn dan aanvankelijk gedacht. Maar hierbij laat ik iedereen even weten dat er achter de schermen druk wordt gewerkt om facebook weer in orde te maken.
Bevroren veld
JO9-1 speelt na de winterstop in de hoofdklasse en treft zaterdag thuis Bolsward JO9-1. De thuisclub wint. Na afloop van de wedstrijd geeft het kader van Bolsward aan dat het team van Bolsward niet gewend is om te spelen op een bevroren veld, want anders… Nee, St.-Anna speelt regelmatig op een bevroren veld… Inderdaad, het excuus van Bolsward is lachwekkend. Waar praten we over? Jongens van acht jaar. Hoeveel het wordt op het bevroren veld? 11-3 voor St.-Anna. Als het aanstonds lente is, moeten we nog maar eens zien…
Nieuw kassasysteem
Zaterdagochtend krijg ik van Tjepco Vrieswijk even een demonstratie hoe het nieuwe kassasysteem achter de bar werkt. Het is zeer gebruiksvriendelijk en alles wordt nu heel gespecificeerd vastgelegd. Ook kan men nu pinnen en op deze ochtend gebeurt dit ook regelmatig.
Om 17.30 uur
Vrouwen 1 voetbalt zaterdagmiddag pas om 17.30 uur de uitwedstrijd tegen Groen Geel. Een avondwedstrijd dus. Maar dat is noodgedwongen, want blijkbaar is er zoveel ruimtegebrek bij Groen Geel in Groningen, zodat St.-Anna pas laat in actie komt. De wedstrijd eindigt trouwens in 1-1.
Sponsoruitje
De sponsorcommissie organiseert zaterdagavond een uitje voor de sponsoren naar de Flyers in Heerenveen. Ruim dertig sponsoren hebben zich hiervoor opgegeven. Zeer toepasselijk uitje ook nu de Olympische spelen volop bezig zijn.
IJshockey
Nu we het daar toch over hebben, de Johan Derksen in mij komt weer even naar boven. Ik kijk graag naar een aantal sporten waarvan ik niet eens weet hoe die heten. Bijvoorbeeld sporters met een snowboard over hindernissen heen, vind ik spectaculair en leuk om naar te kijken. IJshockey ook wel, maar die vechtpartijen die er dan weer bij enkele wedstrijden plaatsvinden…“Mot dat nou?” Wat is dat voor kinderachtig gedoe? Als tijdens een voetbalwedstrijd twee spelers met elkaar op de vuist gaan, dan is het meteen einde wedstrijd voor die spelers. Bij ijshockey is het, geloof ik, even afkoelen en je mag er weer in. Het is net alsof de politie een inbreker op heterdaad betrapt, maar hem na een uur alweer loslaat en men het inbraakgereedschap nog even achter hem aangooit met de woorden: “En niet weer doen, hé.”
Shorttrack
En nu zal ik tegen enkele zere schenen trappen, want het heeft met schaatsen te maken: shorttrack. Short-track… Dat is zo’n zonderling schouwspel… Zelf heb ik de indruk dat het alleen leuk is als er een Nederlander meedoet. Maar het is een spectaculaire sport, wordt mij vast voor de voeten geworpen. O ja? Let op: bij de start gebeurt er de eerste ronden bijna nooit iets. Degene die als eerste de koppositie pakt, blijft meestal een aantal ronden vooroprijden. En nadert de ontknoping, dan weet je voor bijna 100% wat er dan gaat gebeuren: iemand doet een inhaalpoging, er valt iemand die meestal nog één of twee schaatsers meeneemt en eindigen er maar twee of drie schaatsers. Ik heb tijdens de Olympische spelen geen enkele race gezien waarbij iedereen de finish haalde.
Niet bij de tijd...
Zaterdag wordt JO10-1 afgelast omdat het team van Berlikum bevangen is geraakt door de griep. Ook de columnist is deze week niet bij de tijd. Daarom misschien ook dat geknor over shorttrack. Een paar weken geleden pochte de columnist nog dat hij niet eens meer wist hoe het voelt om griep te hebben. Nou, dat weet hij weer, hoor. Natuurlijk ga ik wel naar de thuiswedstrijd van het eerste elftal. Na afloop van de wedstrijd zit ik aan de sinas en dat valt wel op, moet ik zeggen. Als ik het verborgen had willen houden, had ik meteen naar huis moeten gaan; nu valt het iedereen op. Daarom neem ik dit stukje ook maar mee in deze column; bekend is het toch al.
Tot de volgende week.
