Lui
Ik merk dat ik nu in een andere modus zit. Waarschijnlijk hebben meer dat. Je hebt ineens zeeën van tijd over. Vooral na de strengere maatregelen van maandag. Daarom nergens nog vergaderingen, terwijl bij velen het vrijwilligerswerk opgedroogd raakt. Omdat er nu nergens druk op ligt, begin ik wel verschijnselen van luiheid te vertonen.
Druiloren
Strengere maatregelen dus. Natuurlijk is het niet goochem wat die druiloren in het weekend ervoor hebben gedaan door elkaar toch massaal op te gaan zoeken. De besmetting ligt immers op de loer. Waarschijnlijk is het een vlaag van egoïsme geweest, laten we het daar maar op houden. Maar om nu al deze druiloren volledig de schuld te geven van de strenge maatregelen voert te ver, want ik krijg de indruk dat men deze maatregelen toch wel had genomen. Wel denk ik dat men bewust de datum naar 1 juni a.s. heeft verlengd om een daad te stellen, oftewel: mensen zich er bewust van laten worden hoe erg de situatie op dit moment is, maar dat het later hopelijk naar 1 mei bijgesteld gaat worden.
Geen sportzomer
De sportzomer is volledig weggevaagd door het virus. Wat zal het saai worden. Kunnen we misschien het nieuwe voetbalseizoen eerder laten beginnen? Is zomaar een idee, hoor. Dan spelen we ook langer met mooi weer…
Stannemet gaat niet door
Stannemet gaat niet door. Voor het eerst sinds mijn eerste levensjaar maak ik geen kermis in ons dorp mee. Maar goed, de historie van mijzelf met Stannemet is slechts bijzaak in vergelijking met bijvoorbeeld Stichting ‘De Waaie’, want het zou wel eens op een financiële strop kunnen uitdraaien. Hetzelfde geldt voor de kaatsvereniging, omdat de Hoofdklassepartij niet doorgaat.
Kapper
Ook de kappers moeten vanaf dinsdag dicht. Ik begreep al niet waarom de ene kapperszaak in ons dorp wel open was en de ander niet. Die avond app ik mijn broer en wijs hem erop dat we terug in de tijd gaan en dat we binnenkort weer met lang haar lopen; net als in de jaren zeventig. Bij de column een foto van de columnist. Een zeldzame foto, want het is tevens de enigste keer in mijn leven dat ik iets aan het bouwen was. Niet allemaal tegelijk, maar wie wil binnenkort de vlechtjes in mijn haar doen?
Nog geen vaccin
En dan nog iets… Iets? Iets heel belangrijks, man! Nu kunnen we (gemakshalve zeg ik maar even ‘we’) van alles, hebben van alles uitgevonden en wat nog niet uitgevonden is, is vast ook al uitgevonden. Maar waarom hebben ze (nu is ‘ze’ beter) nog steeds geen vaccin tegen dit virus? Waarom duurt dit zo lang? Er zijn toch allerlei knappe knoppen mee bezig? Dan zou je, als leek, toch zeggen dat dit er zomaar is? Niet dus helaas.
Argwaan
In Leeuwarden liep ik in de pauzes vaak even een rondje. Nu ik thuis werk, doe ik dat ook. Je merkt toch wel dat we in een crisis zitten: opvallend veel mensen zeggen je nu gedag. Zelfs de man aan het begin (zuidkant) van de Grietmansstraat die nog nooit iets heeft gezegd als je hem groet, groet mij ineens door zijn hoofd omhoog te steken. Oké, het is nog steeds geen gedag zeggen, maar het begin is er, nietwaar? Maar de gezichtsuitdrukkingen van de passanten verraden wel degelijk argwaan. Zelf merk ik dat ik bij vlagen paranoia ben. Dat ik iedereen verdenk van het dragen van het virus. Dan tik ik mijzelf maar weer op de vingers.
Spliterige hannen
En dat op de vingers tikken doet in deze tijd letterlijk pijn. Niet dat ik anders geen handen waste, maar je doet het nu vaker waardoor je behoorlijke droge handen hebt met hier en daar kloofjes. Ik noem dit in het Bildts maar spliterige hannen.
Staande ovatie
Wat het ziekenhuispersoneel in deze periode presteert, is werkelijk grandioos. Zij verdienen iedere dag opnieuw een staande ovatie. Ook de ouders die momenteel hun kinderen thuis lesgeven, verdienen een staande ovatie. Deze ouders mogen zeker niet vergeten worden.
Videoborrelen
Nu de kantine dicht is, merk ik pas dat als die dicht is, ik het ontzettend mis. Sterker nog: ik mis zelfs de zaterdagochtendkater. Wat snak ik ernaar om even gezellig met elkaar aan de bar of tafel te zitten en daar de inmiddels alom bekende ‘wereldzaken’ te bespreken. Ik zou wel in korte broek (die ik anders nooit aandoe) en shirtje door de brandnetels willen rollen als ik daarna maar weer even gezellig in de kantine mag gaan zitten. Maar wacht eens even… Voor mijn werk zijn we nu aan het videovergaderen, terwijl iedereen thuis werkt. Hé, dat is een idee, man! Gosse Koopmans, kun jij, als ITC-specialist van onze club, er misschien voor zorgen dat wij als groepje kunnen videoborrelen? Dus dat iedereen thuis aan een flesje bier zit, maar wij elkaar wel zien en spreken. Uiteraard is het bier dan voor eigen rekening. En rondjes geven is in deze toestand niet toegestaan. Ik had dit al eerder opgeschreven, eerlijk is eerlijk, maar maandagvond blijkt uit onze Vriendenweekend-app dat er meer met dit idee rondlopen. Dit kan geen toeval meer zijn.
Okke
Okke van der Kamp keert terug bij onze club. Hij is met ingang van volgend seizoen trainer van St.-Anna 2. Daar ben ik blij mee. Och heden, omdat hij ok foor PSV is, dink? Naast het feit dat ik Okke een aimabel mens vind, heb ik er inderdaad weer een fanatieke mede-PSV-fan bij. Of mede-PSV-fan wel goed geschreven is? Ik heb geen zin om het op te zoeken (lui nietwaar…) en ach, ik denk ook niet dat het Okke iets uitmaakt. Hij is immers weer terug.
Tot een andere keer.
