Dropskot (17)

Surrogaat 
Eindelijk, eindelijk, eindelijk mochten we gisteravond weer een potje trainen met de MO15 in ‘De Waaie’. Heerlijk weer even. Natuurlijk 1,5 meter uit elkaar blijven, natuurlijk geen voorbereiding voor zaterdag en natuurlijk geen potje voetbal op het eind. Ja, het klinkt als een surrogaat-training, maar echt: liever surrogaat dan niks.
Lekker even zweten, even ouwehoeren en tegen een bal aan trappen. Wat heb ik dat gemist. Ik kwam ook nog even in de kleedkamer en warempel: ik rook nog steeds het oude leer, oude zweet en zelfs de thee en spanning kon ik nog ruiken. Heerlijk! 
Nu maar hopen dat alles binnenkort weer wat normaal wordt. Tja, geen festivals, Stannemet en andere grote activiteiten dit jaar. Dat is een gegeven. Maar gewoon even lekker zitten met een ploeg dat zou al prachtig wezen. Ik moet nog even wachten, ik weet het, maar vanavond was het eerste stapje naar het normale. Ik had echt honger om weer in ‘De Waaie’ rond te lopen, maar mijn honger naar even te biereliere is nog groter. Geen surrogaat-bier natuurlijk, maar echte grote mensen bier. Heerlijk! 
Landgenoten houdt moed!