Korte broek
“Het Jan aigenlik wel ’n korte broek?”, vraagt Tom Dijkstra aan de columnist die aan de kant staat bij de training van het eerste elftal. Het is snikheet. Tsja, die korte broek moet wel ergens zijn, maar de laatste keer dat ik in het openbaar in een korte broek liep, was als speler van het vierde en dat is inmiddels al een hele tijd geleden. In die periode waren veel vrouwen helemaal in de ban van mijn mooie benen, zodat ik uit zelfbescherming er voor koos om ze voortaan met spijkerstof te bedekken. Zonder gekheid: ik voel mij gewoon niet prettig in een korte broek. Vandaar.
Beregenen
Dan gaat er wat door je heen, hoor, beste lezers… als je op dinsdagavond een appje van Jelke de Jager krijgt of ik die avond wil helpen met het verzetten van de regeninstallatie op het B-veld. Ik ben er stil van en ondanks de brok in mijn keel hap ik natuurlijk meteen toe. Zitting in de beregeningsgroep, dan heb je bij de club alles bereikt wat je maar kunt bereiken. Mijn voetballeven is dus compleet. Die avond val ik wel meteen met de neus in het sproeiende slootwater, want er is sprake van een defecte sproeier. In de tussentijd dat Gerrit Minnema een nieuwe sproeier uit het hok haalt, neemt Jan Hoekstra even die functie van de sproeier over en hij draait met speels gemak de slang in het rond. Kijk maar even naar bijgaande foto.
Uur later
Als ik woensdagavond iets over zevenen het sportpark betreed, is de oefenwedstrijd van Vrouwen 1 nog niet begonnen. Het blijkt dat de aanvangstijd verzet is van 19.00 naar 20.00 uur. Een aantal toeschouwers is hiervan niet op de hoogte gesteld en men is er nu een uur te vroeg. Op de site staat namelijk nog steeds 19.00 uur. Het zou beter zijn geweest dat deze wijziging was doorgegeven aan het wedstrijdsecretariaat, zodat Sandra Wadman dit op onze website en app had kunnen veranderen.
Beachvolleybal
En daar zijn ze dan toch.… Eindelijk. Het was de afgelopen tijd uitstekend weer voor de beachvolleyballers en volleybalsters, maar wie je daar ook zag, geen enkele volleyballer op sportpark ‘De Waaie’. In geen stranden of wegen. Pas op de laatste dag (donderdag) van de hittegolf wordt het volleybalveld benut. Vreemde jongens die volleyballers, zou Obelix wel zeggen.
2@
Drup… Drup drup… Drup drup drup…. Drupdrupdrupdrup…. Verdorie, wie heeft de badkuip nu weer laten overstromen? Er komt thuis water uit het plafond. Snel pak ik handdoeken en emmers. Vooralsnog kost het mij alleen een toetsenbord, want toets 2/@ werkt niet meer. Hoewel de computer ook in aanraking is geweest met regenwater, lijkt deze geen schade te hebben. Maar hoe los ik het lekken nu op? Ja, hallo, wie zit er nu in de beregeningsploeg? Zoek het lekker zelf uit. Ik kan deze roeptoeter deze keer niet eens ongelijk geven. Dus een paar uur later komt er iemand van RRS langs en die haalt klodders mos uit van het dak en goot. Klodders? Ja, zo zag het er wel uit. En nu maar hopen dat dit het euvel was. Anders moet er natuurlijk iets anders gebeuren dat zelfs een beregenaar de pet te boven gaat.
Opvallend veel volk
Zaterdagochtend vroeg is het al opvallend druk in ‘De Waaie’. Het kaatsterrein wordt in orde gemaakt, er is al vroeg een jeugdtraining, terwijl er veel mensen druppelsgewijs (kijk, daar is die verrekte druppel weer…) langskomt voor een bakje koffie.
Storing
Maar wij, van de beregeningsploeg, draaien overuren en kennen grote zorgen. Er komt namelijk geen water meer uit de sproeiers. Dat ik dit al in mijn eerste week moet meemaken… Ik leer er natuurlijk alleen maar van. Wij gaan op onderzoek en uiteindelijk blijkt het aan de hoofdschakelaar te liggen. Dan denk je dat euvel is verholpen. Nee, hoor. Nog steeds werkt het niet. Maar na een tijdje bezig te zijn geweest, krijgen we alles weer aan de praat en wordt er weer gesproeid. Ook dit sprookje, want dat was het bij tijd en wijle zeker, loopt ook deze keer weer goed af.
Tot de volgende week.
