Word-Openen-Wedstrijdverslagen-Wedstrijd Groninger Boys-Dubbelklik-Rechtermuisknop-Kopieren-Nieuw leeg document-Plakken. Wat wil de verslaggever hiermee zeggen? Welnu, dat de uitwedstrijd tegen Wolvega van afgelopen zondag verdacht veel overeenkomsten kent met de uitwedstrijd daarvoor. En dan niet alleen de verliespartij.
St.-Anna staat er niet goed voor, maar dat onderkent iedereen die een blik op de ranglijst werpt. Dit heeft een aantal oorzaken waaronder een groot probleem: het moeilijk tot scoren kunnen komen. Na negen competitiewedstrijden staat de teller op slechts zes doelpunten. Voetballend doet St.-Anna vaak echt niet onder, maar als je moeilijk tot scoren kunt komen en je krijgt een doelpunt tegen, dan is het moeilijk om tenminste de gelijkmaker te produceren.
En bij een tegendoelpunt komt een ander probleem om de hoek kijken: bij vrijwel iedere wedstrijd valt na het eerste tegendoelpunt ook binnen no time de tweede. Gaan de kopjes dan omlaag? Wat speelt er toch na een tegendoelpunt door de hoofden van de spelers? Wie dat weet mag het zeggen. Graag zelfs.
Het klinkt zo makkelijk: als je begint te scoren en na een tegendoelpunt volgt niet binnen vijf minuten een tweede, dan sta je op een veel hogere plaats dan de huidige positie op de ranglijst, maar de moeilijkheid is op dit moment juist om deze twee problemen uit de weg te ruimen. Maar daarmee is de technische staf vast en zeker intensief bezig.
Voor de vierde achtereenvolgende keer was trouwens de ruststand 0-0. Maar verdedigend staat het ook niet slecht bij St.-Anna; zeker niet. En met alle respect voor Wolvega, maar St.-Anna trof de tot nu slechtste tegenstander. Als er punten konden worden gepakt dan was het die zondag wel in Wolvega dat eerlijkheidshalve wel enkele belangrijke spelers miste.
De eerste helft handelen we, met jullie goedvinden, snel af. St.-Anna nam na het beginsignaal meteen het initiatief en zette Wolvega vast, maar na tien minuten verdween dat spelbeeld en golfde het spel heen en weer. Dat laatste was vaak het gevolg van het vele balverlies dat er aan beide kanten werd geleden. Zoals reeds geschreven was de ruststand 0-0.
Na de rust kwam St.-Anna de eerste vijf minuten wederom fel opzetten, maar al snel luwde deze storm. Wederom golfde het spel heen en weer, maar beide teams kregen nauwelijks grote kansen. Onachtzaamheid in de Bildtse verdediging zorgde er echter in de 69ste minuut voor dat de thuisclub onverwacht op een 1-0 voorsprong kwam. Nog geen minuut later had Theo Valk de gelijkmaker op de schoen, maar hij miste helaas.
In de 76ste minuut letten de gasten wederom niet goed op, zodat het 2-0 werd en het nu wel heel moeilijk werd om een gelijkspel uit het vuur te slepen. Maar aan alle illusies werd een minuut later een eind gemaakt, nadat een Wolvegaaster alleen op doelman Jouke Bosje kon aflopen, hem passeerde waarna de spits de bal letterlijk in het doel kon lopen. En de 3-0 werd tevens de eindstand.
Het is een open deur intrappen als je aangeeft dat er langzamerhand het één en ander dient te gebeuren om het tij te keren. Dat zal men vast van plan zijn. Er zit in ieder geval genoeg kwaliteit in de spelersgroep om in de middenmoot te geraken. Er dient, naast het oplossen van voornoemde problemen, bovendien vertrouwen gekweekt te worden en dan komt het echt wel goed. Niet bij de pakken neer gaan zitten! De kop d’r foor, mânly!
Zondag 16 november a.s. speelt St.-Anna voor de beker uit tegen Surhuisterveen. Aanvang 14.00 uur. Mogelijk dat met deze wedstrijd het herstel kan worden ingezet!
