Maandagochtend
“Hoe kan dat nou?”, vragen veel collega’s mij op maandagochtend. Om ervan af te zijn, haal ik mijn schouders op. Met frisse tegenzin was ik naar het werk gereden, omdat ik totaal geen zin heb om over de prestaties van vv St.-Anna 1 te praten van de dag daarvoor. Want als St.-Anna tweemaal achtereen verliest en de concurrenten voor de titel wel heel dichtbij komen, dan heb ik het liever over wat er in de roddelbladen staat of desnoods over de Formule 1.
In memoriam
Maar het katterige gevoel is meteen verdwenen als de columnist te horen krijgt dat Arjen H. Dijkstra op maandagmiddag is overleden. In de jaren veertig en vijftig heeft hij voor onze club gevoetbald en tot een paar jaar terug was hij een zeer trouwe supporter van het eerste elftal. Een paar weken geleden bezocht Dijkstra met zoon Filip nog het vernieuwde sportpark. Met het overlijden gaat er een uniek persoon verloren, want ik durf best te stellen dat hij de allerbeste Bildtse dichter is die het Bildt ooit voortgebracht heeft. Hij heeft ook gedichten over voetbal en ‘De Waaie’ geschreven. Ik herinner mij nog dat hij na de promotie van het eerste elftal in 2000 speciaal een gedicht heeft geschreven. Die ken ik niet uit het hoofd, maar een ander (kort) gedicht wel: “’t Sin staat soa’t se skore.” De geboren en getogen St.-Annabuurtster is 84 jaar geworden. De club wenst de familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Pet Boys
Hiermee ontvalt ons wederom een lid van de zogenaamde ‘Pet Boys’. Dit groepje bestaande uit trouwe en al iets oudere supporters volgden de verrichtingen van het eerste decennialang nauwgezet; zowel thuis als uit. Lang geleden was het een hele grote groep, maar op dit moment zijn er nog maar twee in leven. Zo gaat het in het leven, dat weet ik ook wel, maar daarom is het niet minder triest.
Voorbereidingen kampioenswedstrijd
Maar ja, het leven gaat door… In dit verband een akelig cliché. Hoe dan ook: ondertussen is zowel het bestuur als de eerste selectie van Vrouwen 1 bezig met de kampioenswedstrijd van aanstaande zaterdag. Er moet natuurlijk wel het één en ander georganiseerd worden natuurlijk. Een supportersbus bijvoorbeeld.
Mooi stukje
Een alleraardigst stukje waart vanaf donderdag rond op social media: Ik krijg het van verschillende kanten aangeboden. Dus ik moet het wel lezen. En gelukkig maar, want het is uiterst lezenswaardig en handelt over een bezoek van Piet Jan Nauta van de club HJSC die een rubriek, ‘Op Friese Grond’ geheten, gestart is waarin hij regelmatig een club bezoekt en die beschrijft. Deze keer komt onze club, met ‘De pareltjes in St.-Anna’ als titel, aan bod. Hij behandelt verschillende facetten van onze club en haalt zelfs de geschiedenis van onze club aan. Keurig gedaan.
Onverwachte promotie?
Is het nu een verlate 1 aprilgrap of is het echt zo? Nee, het is echt zo. Op donderdagavond laat ontvangt de columnist een bericht dat de promotie- en degradatieregeling aangeeft dat bij de reserve tweede klassen, de nummers één en twee promoveren. Voor onze club betekent dit dat de kans aanzienlijk toegenomen is dat het tweede van onze club volgend seizoen eerste klas speelt. Het team van trainer Frank van Loon staat momenteel tweede met vier punten voorsprong op de nummer drie en met een wedstrijd minder gespeeld.
Kampioen!
Het is een dag van uitersten: ’s ochtends ben ik aanwezig bij een crematie en in de middag ben ik Winsum waar feest gevierd kan worden als Vrouwen 1 kampioen wordt. En het feest komt er, want ondanks het gelijkspel tegen Winsum blijkt dat genoeg voor het kampioenschap. Hoewel, in Winsum kan er nog niets gevierd worden, want de overgebleven concurrent komt pas laat op de middag in actie. Die verliest en het feest barst los. Voor het eerst in de geschiedenis van onze club speelt Vrouwen 1 eerste klas. Van harte gefeliciteerd speelsters en technische staf! Ik kan er nog wel meer over schrijven, maar op de site staat een artikel over het kampioenschap.
Quiz
Het is zaterdagavond rumoerig tijdens de quiz. Vrouwen vieren nog volop feest en dan mag je niet verwachten dat ze de hele tijd stil zijn. Daar heb ik ook geen problemen mee. Later op de avond trekken de vrouwen en technische staf zich overigens terug in de bestuurskamer. Een grote ergernisfactor is wel de geluidsinstallatie die het regelmatig af laat weten. Dit is vervelend, want daardoor zijn niet alle vragen goed te verstaan. Het wordt weer eens tijd dat hiernaar uitvoerig gekeken wordt. En deze installatie staat al tijden bekend als een wiskundig probleem. Niettemin is het een leuke quiz met pittige vragen; dat wel. Eén van de vragen die ik meteen weet, stel ik bij deze aan jullie: wanneer promoveerde het eerste elftal naar de derde klas? Antwoord: 2000. Zestien jaar later is het weer hoog tijd voor een nieuw promotiefeestje…
Tot de volgende week.
