Achillespees geknapt
Zo zit ik zaterdagavond, of beter: zaterdagnacht, nog tegenover Rudy Fopma na afloop van de quizavond, de volgende dag knapt in Irnsum één van zijn achillespezen en op maandag volgt al de operatie. Dinsdag is Rudy jarig, maar naast het vooruitsteken van de hand om de felicitaties in ontvangst te nemen, begroet hij de gasten ook met een omhooggestoken been. Een zeer voorspoedig herstel toegewenst, Rudy!
Bedrijvigheid (1)
Woensdagochtend is het één en al bedrijvigheid op sportpark ‘De Waaie’. Het bedrijf Antea prikt het kaatsveld, is er onderhoud aan de lift en zijn Johannes van der Woude, Sjouke Lep en Henny Wildeboer Schut bezig met het in elkaar timmeren van een onderkomen voor de jeu de boulers.
Bedrijvigheid (2)
Bedrijvigheid is er ook op vrijdagavond. Het is gezellig vol in de kantine. Naast de training van de eerste en tweede selectie speelt deze avond een aantal teams in het kader van de 35pluscompetitie. Hierdoor is het behoorlijk druk in de kantine.
Bedrijvigheid (3)
Ook op zaterdagochtend is het zeer druk. We hebben een behoorlijk groot parkeerterrein, maar rond tien uur kan er werkelijk geen auto meer bij en dient de ruimte voor het voormalige postkantoor zelfs als parkeerterrein. Als je als vereniging groeit, krijg je meer teams en dus ook meer wedstrijden op de zaterdag. Logisch.
Mix
Mijn naamgenoot heeft, als coach van Vrouwen 2, op zaterdagmiddag een gemixt team op het veld staan. Naast de gebruikelijke speelsters van het tweede, doet er een tweetal speelsters van Vrouwen 1 mee, maar ook speelsters van de MB-junioren en het 35plusteam. En de thuiswedstrijd wordt met 5-1 gewonnen.
Nog een historische promotie
Schreef Vrouwen 1 vorige week historie door voor het eerst in het bestaan van onze club naar de eerste klas te promoveren, Zondag 2 laat zondag ook zien dat zij bereid zijn om historie te schrijven. Door in Drachten met 1-3 van ONB te winnen, promoveert het tweede voor het eerst in het 85-jarig bestaan van de club naar de eerste klas. De eerste twee teams promoveren rechtstreeks naar de eerste klas en St.-Anna 2, onder leiding van de trainers Frank van Loon en Jeroen van der Vaart, eindigt de competitie als tweede. Langs deze weg van harte gefeliciteerd met het behaalde kampioenschap. Bij deze column staat een foto van het tweede.
Toen was geluk heel gewoon
Vroeg in de middag wordt de reis naar FFS ondernomen alwaar het eerste speelt. Eenmaal daar aangekomen waan ik mij aanvankelijk in de jaren vijftig en zestig en verwacht ieder moment dat spelers uit die tijd de kleedkamer verlaten, terwijl de arbiter met de bruin lederen bal, waarin een veter is verweven, vastberaden het veld betreedt.
Maar goed, al snel word ik weer in de realiteit gebracht, nadat ik om mij heen kijk en constateer dat de kopjes weer allemaal naar de mobiele telefoon gebogen zijn. Het complex en entourage aldaar is met geen enkele club te vergelijken; althans de clubs die ik ooit bezocht heb en dat zijn er een hoop.
“Wer mot ik dan an dinke?”, hoor ik enkele lezers al hardop vragen. Bijvoorbeeld een slecht veld, slechts twee kleedkamers, een zeer kleine kantine die alleen geschikt lijkt voor een reünie van mensen die honderd jaar of ouder zijn en uit de dezelfde regio komen. Verder is er geen bestuurskamer, maar doet een tafel in de kantine dienst als bestuurstafel, is er geen programmaboekje, het enige glas wat in de kantine voorradig is, zijn de ramen. Fris wordt bovendien in plastic bekers geschonken. En tijdens de wedstrijd belandt de bal tot vervelens toe in de sloot waardoor er veel oponthoud is. En zo kan ik nog wel veel meer dingen gaan roepen.
FFS vindt klaarblijkelijk ook dat dit niet meer kan in de 21ste eeuw en er zijn gelukkig plannen voor een nieuw complex, heb ik mij laten vertellen. En de hechte club verdient het ook om eindelijk eens een ander onderkomen te krijgen. Misschien dat de gehaktballen dan ook lekkerder zijn, want Geel Wit is van de laatste plaats gestoten door de bal van FFS. En nee, in die bal zat niet eens een veter…
Tot de volgende week.
