Sentimental journey
Op dinsdagmiddag besluit ik om een stukje door het dorp te wandelen. Halverwege realiseer ik mij dat het wel lijkt alsof ik met een sentimental journey (sj) op voetbalgebied bezig ben. Onbewust. Eerst loop ik over de oude spoorlijn en natuurlijk wordt er geregeld naar links gekeken alwaar ons sportcomplex ligt.
Na een stuk doorgelopen te hebben kom ik in een wijk waar voorheen de sporthal heeft gestaan met daarbij in de jaren zeventig en tachtig een voetbalveld. Zowel buiten als binnen heb ik regelmatig met mijn befaamde hupje de tegenstanders mijn hielen laten zien. Zij mij nog vaker, maar dat doet nu even niet ter zake. En vergeet de sporthalkantine ook niet, he… Wat hebben we daar een feesten gehad!
Dan via het pad (heeft dat geen naam?) kom ik voorbij de oude ijsbaan waar ik in de jeugd ook wel heb getraind en waar we in de jaren negentig schaatswedstrijden met het eerste en tweede hebben gehouden, omdat trainen op de velden niet mogelijk was.
Op de Kade aangekomen staat Atte Keizer daar te vissen. Hoort dit bij het spel dat sj heet? Is Atte misschien een vos? Hij heeft in ieder geval geen ranja en reep klaarliggen voor de (enige) deelnemer, zodat ik doorloop.
Dan kom ik bij het kastje van Bil… Ooooh jaaa… het kastje van Bil. Dat kastje is er nog aan de oostkant van de muur, maar er zit nu een plank overheen getimmerd. Wat gingen we daar, als jeugdspelers, vaak naar toe. Hoe laat moeten we zaterdag vertrekken? Of als het weer slecht was, ging je speciaal naar het kastje om te kijken of Dirk J. Keizer misschien langs was geweest om een kruis door een wedstrijd te zetten ten teken dat het afgelast was. Inderdaad, toen moest de digitale zaad nog gekiemd worden. En in de zomer was het ieder dag druk rondom het kastje: is de teamindeling al bekend? Nu kijk je hiervoor regelmatig op onze site.
Tot slot wordt De Kempenaerstraat aangedaan. Daar moest je vroeger als jongen een pasfoto inleveren als je spelerspas was verlopen. Dat kon bij Joop Span en daarna bij Cor Krottje of juist andersom. Beide mannen wonen nog steeds in dezelfde woning. Nee, niet samen, maar wel in dezelfde straat. Om in stijl te eindigen maak ik een selfie en bel bij Cor Krottje aan. Helaas is er niemand thuis waarmee de sj terstond eindigt.
Presentatiegids
Genoeg opvulsel voor de column nu, want er zijn deze week niet veel opvallende zaken te melden. We gaan over naar de orde van de dag: de presentatiegids. De gids komt bijna uit. Op donderdagavond komen de betrokkenen bijeen om de kopij en advertenties te bespreken en vrijdagochtend in de kantine wordt ook nog het één en ander geregeld. Het thema is ‘Vrouwen in het plaatselijke voetbal’. Om misverstanden te voorkomen: er staat geen poster in waarop een vrouw pikant is afgebeeld. Het belooft trouwens weer een alleraardigste presentatiegids te worden.
Ballenhokbende
Voor bij de foto: trainers, mot ’t nou soa…?
Blinkende Vrouwen 2
Woensdagavond spelen Vrouwen 2 in en tegen Franeker. Voor de wedstrijd hebben de speelsters het niet alleen druk met de warming up, want tot grote ontsteltenis worden de speelsters geacht om alle sieraden af te doen. Dus ook alles wat in de oren zit. En als je bedenkt dat er ook speelsters zijn die zes oorbellen in één oor hebben, dan begrijp je dat het veel extra tijd kost om alles ‘clean’ te krijgen.
Christelijke grondslag
Vrouwen 1 verliest thuis kansloos van ASC ’62 uit Dalfsen. Waarvoor staat de afkorting ASC? SC staat zeker voor SportClub. Mis! Bij de meeste christelijke clubs staat de letter ‘C’ van christelijk voor de clubnaam (voorbeeld: C.V.V. Blauw Wit ’34), maar bij de relatief jonge club uit Dalfsen komt het erachter, want ASC betekent Algemene Club op Christelijke grondslag. Dat je dat maar even weet.
Tot de volgende week.
