Kietelen
Via secretaris Ida van der Molen krijgt de staf van het eerste maandagmiddag een mail van Drachtster Boys of de bekerwedstrijd tegen ons eerste ook een half uur eerder kan beginnen. Dit bericht had de staf van St.-Anna al veel eerder verwacht. In deze periode valt de duisternis immers al vroeg in. In Drachten komt men er kennelijk pas op zaterdag achter. Waarschijnlijk heerst er bij een bepaald deel van de club nog de principiële zondagsrust, want het verzoek bereikt ons pas maandagmiddag. Maar dan begint een persoon van die club op dinsdagavond ook nog eens te ‘kietelen’ zoals degene het zelf schrijft, omdat St.-Anna nog niet heeft gereageerd. Eigenlijk toch wel vrij onfatsoen… Ach, laat ook maar. Want, zoals het altijd gaat, en ook in het Drachtster (sprookjes)Bos: alles loopt goed af, de aanvangstijd wordt vervroegd naar 14.30 uur en alle spelers spelen die wedstrijd nog lang en gelukkig.
Lichtinstallatie (1)
Ho, ik krijg nog een vraag van een lezer: “Het Drachtster Boys dan gyn lichtinstallasy?” Goede vraag. Ja, de club beschikt over een lichtinstallatie, maar niet rondom het hoofdveld. Toch wel vreemd, als je nagaat dat Drachtster Boys één van de allergrootste clubs (misschien wel de grootste) van Friesland is. En nee, ik heb echt helemaal niets tegen Drachtster Boys, maar je mag wel opbouwende kritiek geven, toch? Dat hoort bij een columnist als een vv St.-Annapet bij Siep Koopmans.
Lichtinstallatie (2)
Trouwens, op ons sportpark is een lampenpit stuk van een lichtmast op het C-veld. Dus daar moet een nieuwe (en behoorlijk dure) pit in. Dat kan echter pas als het veld niet te nat is, want er moet een hoogwerker voor komen. Zou er trouwens ook een laagwerker zijn? Ja, Jan, dat noemen ze een kraan…
Onderzoek rubberen korrels
Wij behoren bij de honderden clubs die zich aangemeld hebben voor het onderzoek naar de rubberen korrels op de kunstgrasvelden. Het onderzoek gebeurt op initiatief van de autobandbranche. Er komt een afspraak of is misschien al gemaakt met onze club als jullie dit lezen.
Harry Potter-hond
Een oefenwedstrijd midden november met zacht weer geeft je een relaxt gevoel. Dit gebeurt op dinsdagavond als het eerste thuis oefent tegen Berlikum. Rob Meenderink staat ook rond het veld met zijn hond van ongeveer twee meter hoog. Het dier zou niet misstaan in een film van Harry Potter. Van Harry Potter? Nou ja, ik weet ook niet of ik wel een goed voorbeeld heb genoemd. Zelf kijk ik namelijk bijna nooit films; en naar één van Harry Potter-reeks heb ik nog nooit gekeken. Er is maar één film die ik meteen noem en geachte vriendenploeg roept u maar welke film ik bedoel: juist, ‘Soldaat van Oranje’.
Alleen
Zaterdag ben ik al vroeg op het sportcomplex van Drachtster Boys (DB). Voordat ons eerste daar tegen de plaatselijke trots bekert, ben ik eerst aandachtig toeschouwer van het tweede van DB waarin mijn omkesêger speelt en waarvan mijn broer leider is. En als je alleen op zo’n groot park ronddwaalt zonder bekenden om je heen (op mijn familie na dan, maar die is met de wedstrijd bezig), voel ik me net zo onwennig als dat ik naar de Formule 1 zou moeten kijken. Maar goed, het eerste van onze club komt al gauw op het sportpark aan. Nu we toch het woord ‘gauw’ gebruiken: laten we de bekerwedstrijd van deze zaterdag maar snel vergeten. DB is duidelijk een maat te groot.
Bingo
Ik heb het niet zo op bingo, maar als de activiteitencommissie dit organiseert, dan ben ik van de partij. Want dan gebeuren er altijd bijzondere dingen. Dat is zaterdagavond niet anders. Vooral als Paul Feenstra een ronde doet aan de hand van een zelfbedacht sprookjesverhaal met daarin veel cijfers, biggelen de tranen over mijn wangen van het lachen. Nee, geen tranen dat ik niets heb gewonnen; daar wen je wel aan. Maar opvallend is het wel dat er een aantal personen is die behoorlijk fanatiek is. Was er wat volk? Jawel, maar er hadden veel meer bij gekund. We zijn zo’n grote club, dan verwacht je toch meer mensen. Waaraan dit ligt, weet ik niet, maar het zou mooi zijn als er bij de volgende activiteit van de commissie veel meer mensen van de club de weg naar de kantine weten te vinden.
Tot de volgende week.
