Huizenmarkt
Na een dikke week ben ik dinsdagavond eindelijk weer eens op ons sportpark aanwezig. Het eerste oefent tegen Bolsward. Het vriest vijf graden, maar toch besluit ik om de wedstrijd te aanschouwen. Nog geen handvol toeschouwers heeft de kou getrotseerd, anderen verkiezen de wedstrijd te bekijken vanuit de warme kantine. Maar ik keer na de eerste helft ook niet meer terug als toeschouwer in de buitenlucht. Ik moet me eerst even opwarmen en eer dat eindelijk is gebeurd, is de wedstrijd halverwege en blijft het heerlijk toeven in ons clubhuis. Bovendien ben ik binnen een half uur helemaal op de hoogte wat betreft de huizenmarkt in ons dorp.
Clubfiguren
De volgende ochtend rijd ik al vroeg naar het werk. Onderweg komen mijn gedachten ineens bij personen die in het verleden op zijn minst opmerkelijke figuren bij onze club waren. De naam Piet Both komt meteen naar boven, de Amsterdammer die begin jaren tachtig in St.-Anna kwam wonen. Hij was leider van een jeugdteam. Piet had samengespeeld met Rinus Michels, tenminste dat vertelde hij zelf altijd en hij is de enige speler ooit die een hoekschop nam en de bal daaruit zelf het doel inkopte. Ook dit verhaal kwam van hemzelf… Er komen vervolgens meer van die opmerkelijke mensen naar boven. Om privacy-redenen is het beter om ze niet te noemen. Vooruit, nog één dan: wie van jullie herinnert zich Bauke ‘Buskruud’ nog?
Record
Het zal toch niet gebeuren? Na een half uur is het onderwerp voetbal bij de kapper nog steeds niet aangeknipt. Zelfs niet in de aanwezigheid van Ben Roersma en de columnist. Maar dan komt om precies half negen op vrijdagochtend uiteindelijk de vraag van Frans Germ: “Teugen Bolsward 2-0 wînst ôflopen dînsdeg?” Maar goed, dat record van een half uur kan vooreerst in de boeken.
Lijfelijk
Ruim dertig jaar leg ik inmiddels interviews af. Eerst voor het clubblad en na het verdwijnen daarvan eenmaal in het jaar voor de presentatiegids. Jarenlang waren de interviews face-to-face met of een kladblok of een bandrecorder. Sinds 2010 gaan de vraaggesprekken echter digitaal. Maar vrijdagmiddag herleeft de tijd van ‘toen’ weer, want er is weer een lijfelijk interview. Niet in het kader van de voetballerij trouwens. Het is wel weer even wennen, hoor, ook al heb ik dit decennialang op deze manier gedaan.
Hartenvrouw
Echt waar, ik zou vrijdagavond meedoen aan de maandelijkse klaverjasavond, maar er komt iets tussen en dat kan niet wachten. Daarom geef ik de voorkeur aan de vergadering. De zaken gaan op dit moment toch voor het meisje; in dit geval voor de hartenvrouw.
Ziek
Het echtpaar Jan en Rika de Jong doet niet mee aan de klaverjasavond. Ze zijn ziek. Voor het eerst sinds mensenheugenis moeten beiden verstek laten gaan. Dit betekent tevens dat de organisatie gehalveerd is, want Jan zowel Jan als Rika maken al decennialang deel uit van de organisatie. Vanaf deze plaats wil ik het echtpaar alle beterschap toewensen, maar ik betwijfel of ze wel berijders van de digitale snelweg zijn. Mochten ze geen berijders zijn, wil iemand van jullie dan even de beterschapswensen overbrengen?
Jonges teugen de maisys
Paul Feenstra is gelukkig niet ziek en kaart mee. Maar daarna is hij alweer volop bezig met iets anders. Ter voorbereiding op de activiteit voor de vrijwilligersavond op 11 februari a.s. neemt hij steeds iemand anders even apart om iets te gaan filmen. Kortom: het belooft weer een geweldige en speciale vrijwilligersavond te worden. Elders op onze website meer hierover.
Tot de volgende week.
