St.-Anna kende een uitermate succesvolle maand november en men sloot deze maand in Sneek tegen LSC 1890 ook in stijl af. Er werd namelijk met 1-3 gewonnen op een terrein waar winst behalen de laatste jaren echt een kansloze missie was. Tot afgelopen zondag dus. Door dit resultaat nestelt St.-Anna zich nog steviger in de middenmoot.
De eerste helft was voor St.-Anna hoewel er nu ook weer niet sprake was van een groot veldoverwicht. De gasten lieten de bal beter gaan en wisten elkaar goed te vinden. Maar LSC speelde ook verdienstelijk mee. Zij lieten zien ook behoorlijk te kunnen combineren.
Qua kansen was St.-Anna in het voordeel. Pieter Jan Plat bijvoorbeeld had zijn doelpuntentotaal kunnen opvijzelen. Zo was er een kans voor hem die miraculeus toch niet in het doel belandde, na eerst de paal beroerd te hebben en daarna net voor de doellijn werd weggewerkt.
Ook LSC kreeg kansen. Wat heet! Ze namen in de 12de minuut de leiding. De verdediging van St.-Anna greep niet voldoende in, zodat een speler van LSC ongehinderd droog 1-0 kon inschieten. Enigszins tegen de verhouding in, maar onachtzaamheid in de verdediging van St.-Anna werd wel meteen afgestraft.
St.-Anna raakte niet in paniek en zocht rustig de aanval op. Kansen ontstonden er ook. Maar het duurde nog tien minuten alvorens St.-Anna de gelijkmaker wist te produceren. Na een voorzet van Klaas Jan Bijlsma was Pieter Jan net iets eerder bij de bal dan de doelman en hij schoot 1-1 binnen.
Lang wachten op een nieuwe treffer hoefde het publiek niet, want drie minuten later, in de 25ste minuut, schoot Harmen Visser onberispelijk raak: 1-2. Ondanks kansen over en weer werd dit tevens de ruststand.
Tsja, de tweede helft… Die was niet best van de kant van St.-Anna; laten we het zo zeggen. Geen enkel moment kwam men in de wedstrijd. LSC was beter, combineerde vaardiger, was veelvuldig op de helft van St.-Anna te vinden en gevaarlijk. Maar meteen werd duidelijk wat tot nu toe het manco is van de thuisclub: scoren. Zelfs een meter voor het doel kon een vrijstaande speler de bal niet in het doel krijgen, maar in plaats daarvan schoot hij hoog over.
De gasten stelden daar weinig tegenover. Alleen een kans voor Pieter Jan, maar hij kopte de bal, na een flitsende aanval trouwens, over. Meer grote kansen kreeg men eigenlijk niet. Vooral omdat het spel zich meestal op de helft van St.-Anna afspeelde.
En St.-Anna kon de bal ook maar niet in de ploeg houden. Negen van de tien ballen werden ingeleverd bij de tegenstander waardoor men constant onder druk kwam te staan. Het wachten was op een doelpunt voor de Snekers, maar, zoals eerder geschreven, was het maken van doelpunten nu niet bepaald het sterkste punt van de club uit Sneek.
Op een gegeven moment was het alle hens aan dek voor St.-Anna en de bal werd regelmatig lukraak naar voren geschoten. En bijna altijd betekende dit dat de bal in de voeten van een speler van LSC belandde.
LSC wist dus niet te scoren, St.-Anna liet zien dat men het net wel kon vinden. In de 87ste minuut was het Roar van Dellen die de bal beheerst in het doel schoot waardoor tegelijkertijd het verzet van LSC was gebroken.
Daardoor bleef het 1-3 voor St.-Anna. Een keurig resultaat, maar de tweede helft baarde wel zorgen. Dit mag eigenlijk niet meer voorkomen. Er moet voor iedere meter gestreden worden en het combinatiespel van de eerste helft moet de gehele wedstrijd de boventoon voeren.
Amicitia uit Groningen is zondag 3 december a.s. de tegenstander op sportpark De Waaie. Eindelijk weer eens een thuiswedstrijd voor St.-Anna.
