Jan is een geboren en getogen Stannabuurtster. Hij is de oudste zoon van Jelle en Hiltje de Groot en de oudere broer van wijlen Klaas de Groot. Van beroep was hij kelner en daarnaast was hij uitbater van ’t Hokky in het zwembad waar je etenswaren en drinken kon krijgen.
In de jaren zeventig kwam er een sporthal in het dorp en werden Jan en zijn vrouw Janny de uitbaters van de kantine. Ja, Jan en Janny waren onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Niet alleen omdat zij met elkaar getrouwd waren, maar ook in de kantine stonden ze veelal beiden achter de bar. Logisch dus dat er in de volksmond altijd werd gezegd dat wij overdâg even na Jan en Janny gaan in plaats van naar de sporthal.
Decennialang beheerden zij de kantine en vormden een voortreffelijk gastpaar. Iedereen voelde zich bij hen thuis. Het was er bovendien altijd gezellig. En er is wat afgelachen in al die jaren. Als het voetbal was afgelast, dan ging je naar de sporthal. Feestavonden van de voetbalclub speelden zich ook een aantal jaren in de sporthalkantine af.
Verder speelde het eerste elftal vanaf begin jaren zeventig tot midden jaren tachtig de thuiswedstrijden op het voetbalveld achter de sporthal. Daar trainde de selectie doordeweeks ook. Samen met de volleyballers was het iedere donderdagavond beregezellig.
Humor had Jan zeker. Heel veel zelfs. Een bepaalde soort humor. In dit artikel is dat moeilijk uit te leggen. Dat moet je meegemaakt hebben om dat te begrijpen. Mensen die hem hebben meegemaakt weten precies wat er bedoeld wordt.
Het echtpaar was uniek. Niet voor niets werd er een sketch aan hun gewijd in de revue ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van onze club in 1991. De karakters van beiden werden treffend weergegeven.
Heeft Jan ook gevoetbald? Nauwelijks. In 1938 was Jan wel één van de jongens op de versierde wagen in het kader van het schoolfeest. Zij hadden het tenue aan van de voetbalclub en noemden zich de ‘Bildtse Boys’. Zij waren destijds te jong om lid van de voetbalclub te worden. Verder zijn er geen foto’s (bewaard gebleven) waaruit blijkt dat Jan gevoetbald heeft.
Wel heeft Jan vrijwilligerswerk voor onze club verricht. In de jaren vijftig had hij zitting in de jeugdcommissie. Verder bracht hij jarenlang maandelijks het clubblad rond in zijn wijk en nadat het clubblad in 2013 stopte, zorgde hij ervoor dat de leden en donateurs de presentatiegids door de brievenbus kregen.
Verder mocht Jan graag klaverjassen en hij was jarenlang een vaste bezoeker van de maandelijkse klaverjasavond in De Waaie. Maar vorig seizoen kwam Jan op een gegeven moment niet meer. Het loopje in de avond viel hem steeds zwaarder en hij werd afhankelijk van zijn zonen die hem dan brachten en ophaalden. Waarschijnlijk mede daardoor kwam er een einde aan zijn bezoekje aan de kaartavond.
Hetzelfde gold voor het bezoeken van de thuiswedstrijden van het eerste elftal. Dat werd op een gegeven moment waarschijnlijk ook een te zware opgave als je tegen de negentig loopt. Dat is heel goed voor te stellen.
De laatste jaren heeft Jan op indrukwekkende wijze karakter getoond tijdens zijn ziekte. Hij was een volhouder, maar niemand heeft het eeuwige leven, zodat uiteindelijk ook Jan beliis geve most.
Met het overlijden van Jan verliest het Bildt een fijne, bijzondere en graag geziene Bildtkert die het leven van veel bezoekers in de sporthalkantine heeft ingekleurd.
Wij wensen Janny, kinderen, partners en kleinkinderen veel sterkte toe de komende tijd.
