1000
Op twitter kom ik maandagavond een berichtje van vv Warga tegen. Hierin geeft die club aan dat men inmiddels 982 twittervolgers heeft. De 1000ste krijgt een paraplu. Vervolgens noemt men clubs op die veel minder volgers hebben dan Warga. Maar wij hebben toch wel meer volgers dan vv Warga, hoop ik? Ik ga meteen kijken. Drommels, wij hebben er inderdaad meer, want… wij zitten bijna op de 1000: op 990! Dus nog tien erbij! Daar moeten we uiteraard even een actie voor in het leven roepen. En het cadeau voor de 1000ste van vv Warga lijkt mij ook een uitstekend idee: een paraplu van onze club en daarnaast nog een warme handdruk.
Gewichtheffen
Mijn mailadres staat achter contact op de website. Regelmatig krijg ik daarop rotzooi binnen, je wilt het niet weten. Meestentijds spam. Dinsdag krijg ik een cursus voor NGB kaderopleiding Gewichtheftrainer Niveau 1-2 binnen. Het moet niet gekker worden. Het enige dat ik doe op dat gebied is het verrichten van hefboombewegingen aan de bar in het weekend.
NLdoet
Vrijdag doet onze club mee aan NLdoet, een jaarlijkse activiteit. Er wordt dan een aantal klussen gedaan door politici van de gemeente. Wethouder Caroline de Pee (CDA) is in ‘De Waaie’ aanwezig. Jelle Posthumus van de FOP is de gastheer, heb ik mij laten vertellen. Ben benieuwd hoe dat gegaan is tussen Jelle en iemand van het CDA…
Nieuwe afvalbakken
Weg zijn die foeilelijke blauwe tonnen in de kleedkamers. Ze zijn vervangen door een aantal met grote schoonheid getroffen afvalbakken. Dit maakt ons accommodatie nog fraaier.
Ambassadeur Anne
In de krant van vrijdag staat een stukje over Anne de Haas, speelster van Vrouwen 2. Hiervan gaat mijn hart sneller kloppen. “Deur Anne, Jan?” Och gut, krijgen we dat weer. Ik had me wellicht duidelijker moeten uitspreken. Ik bedoel dat mijn Bildtse hart er sneller van gaat kloppen. Anne vertelt namelijk zo gepassioneerd over haar liefde voor de Bildtse taal dat ik ervan geniet. Dit is goede reclame voor onze taal en Anne vormt daarbij een Bildts visitekaartje. Anne haalt ook nog even onze club aan: “Op de foetbâlklup staat de taal ok hoog in ’t faandel; dan tikke wij nander ok op de fingers.”
Nat
Vrijdagavond is de maandelijkse klaverjasavond in de kantine. Maar eigenlijk is er in de eerste ronde meer sprake van pesten. Anne van Loon presteert het namelijk om mij viermaal een abominabele samenstelling van kaarten in mijn hand te fabriceren. Zo slecht zelfs dat ik geen keus kan maken en er alle keren maar een draaikaart van maak. Driemaal ga ik gigantisch nat, maar de vierde keer, beste lezers, halen we een pit! Dankzij mijn maat Frans Groen, moet ik er eerlijk bijzeggen, want ik had immers niets in handen…
Stikkene stoel
Uiteraard volgt daarna de nazit voor Jantje. En waar kan dat beter dan aan de tafel helemaal in het zuidoosten van de kantine. Daar ben ik net op tijd, want Abe Kooistra gaat door een stoel; de stoelpoten begeven het. Maar de jeu de boules-spelers blijven kwajongens, hoor, want als Frans Groen naar het toilet is, ruilt Abe de stoel van Frans om met de kapotte stoel en zet die dusdanig neer dat Frans meteen kan gaan zitten. Deze poets mislukt, want Frans gaat niet meteen zitten. Frans kan echter iedereen uitlachen, want hij heeft een vleesprijs gewonnen en de anderen niet.
Beker
Marum (niet Marrum) JO13-2 komt naar De Waaie om daar de bekerwedstrijd tegen onze JO13-2 te spelen. Een omvangrijke supportersschare is meegereisd, maar zij dienen lijdzaam toe te kijken dat St.-Anna met maar liefst 5-1 wint. Ook JO15-1 bekert door na Leovardia JO15-1 knap met 2-0 te verslaan. Alleen Vrouwen 1 overleeft deze bekerronde niet, want St.-Anna verliest met 0-3 van Helpman uit Groningen.
Ellen
Ook deze zondag geen voetbal op ons sportpark. Nu eens niet vanwege de weersomstandigheden, al zijn die op zondagochtend wederom erbarmelijk slecht. Er wordt echter niet gevoetbald, omdat er geen programma is voor de teams van St.-Anna. Aankomende zondag haalt het eerste elftal trouwens de thuiswedstrijd tegen Akkrum in. Tenzij de storm Ellen dezelfde kracht heeft als Ciara van een paar weken geleden. De laatste weken speelt de sterke wind constant de hoofdrol in het weerbericht van Piet Paulusma. Dag in en dag uit. Dan mijmer je op een gegeven moment en begin je spontaan te zingen: “Die dâg dat d’r gyn wyn ston op ’t Bildt. Sil ik myn hele leven niet fergete.”
Tot de volgende week.
