Scheidsrechter
Natuurlijk is het een risico. Wat is een risico, jongen? Om een collega te vragen om een oefenwedstrijd te fluiten van St.-Anna 1. Uw columnist had geen enkel idee of zijn collega daadwerkelijk een goede arbiter was zoals de collega zelf wel altijd veronderstelt. “Vaag taalgebruik”, zal de spellingcontrole aangeven. Laten we het dan als volgt stellen: hij is volkomen zeker van zichzelf. En we hoeven er niet omheen te draaien: hij fluit dinsdagavond uitstekend. En op voorhand is de oefenwedstrijd tegen Stiens natuurlijk altijd een tikje beladen om de eenvoudige reden dat het een derby betreft. Maar hij gaat daar zeer goed mee om. Na afloop is iedereen zeer tevreden over zijn functioneren.
Sleutel
Wat is dat toch altijd? In de keuken in de kantine hangt een sleutelkastje, maar het komt regelmatig tot vaak voor dat er een sleutel ontbreekt. Waarom hangt de tijdelijke gebruiker de sleutel niet weer meteen terug? In plaats daarvan stopt degene de sleutel in zijn of haar zak en vergeet de sleutel terug te hangen. Voor deze mensen: wees hier scherper op! Een vermissing van een sleutel gedurende een bepaalde periode heeft de kantine al eens een deur gekost…
Kledingspreekuur
Het lijkt vrijdagavond wel of de band the Rolling Stones binnenkort weer in ons land gaat optreden. Er staat namelijk een hele lange wachtrij in de kantine. Al deze mensen komen voor het kledingspreekuur. De uitgifte van de voetbalkleding is in de oostelijke kamer en de wachtrij groeit gestaag tot uiteindelijk de lage bar in de kantine wordt bereikt. Christien Sijtsma heeft het er smoordruk mee. Hessie Westra biedt spontaan aan om haar te helpen en dat is een prachtige geste van Hessie. Met twee personen gaat het immers sneller. Waarom is het eigenlijk zo druk? Nou, dat komt omdat de volgende dag de bekercompetitie begint en alle teams, met uitzondering van Zondag 4, hieraan meedoet.
Leiders
In de kantine vang ik diverse geluiden op dat er nog niet voor ieder team een trainer en/of leider is. Op zich is dat niets ongewoons, want aan de vooravond van een nieuw seizoen is dit al vanaf mensenheugenis het geval. Nieuw is echter het feit dat het nu zelfs heel moeilijk is om voor een aantal F- en E-teams een leider te vinden. Voorheen was dat nooit een probleem. Gelukkig dat ik net een slok gerstenat door mijn keel laat glijden, want mijn mond valt spontaan open van verbazing. Wil nou gyn een fan de ouweloi laider weze!? Nou mot ’t niet botter worre. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Van de acht tot tien spelers zijn er toch vast wel ouders die als leiders kunnen gaan fungeren? Het kost je namelijk maar een paar uren. Verder wordt er door velen voorbij gegaan aan het feit dat de mensen van de VTC het ontzettend druk hebben om ieder team van kader te voorzien. Dat is ‘n bilg fol werk. Zij steken er veel meer uren in dan een leider van een jeugdteam. Maar één ding hebben een jeugdleider en een VTC-lid gemeen: het zijn beide vrijwilligers… Hopelijk beschikken alle jeugdploegen zeer binnenkort alsnog over een leider.
Varen
Net als vorig jaar gaat het vierde te varen. Op zaterdagmiddag stappen er achttien personen in de praam. In verband met de weersverwachtingen heeft schipper Auke Kooistra een overkapping over de boot gedaan. Dat maakt het nog knusser. Gelukkig blijft het droog. Als vanouds wordt er weer veel gelachen, natuurlijk worden vele spelers beschimpt en als vanzelfsprekend volgen er filosofische doelstellingen ten aanzien van het nieuwe seizoen. Met de conditie voor de derde helft zit het in iedere geval goed; zeer goed zelfs. Enkele spelers hebben er zowat een marathon opzitten als ze uiteindelijk thuis arriveren. Ik heb het idee dat er niet veel teams zijn die ‘ons’ vierde daarin kunnen verslaan…
Ice Bucket Challenge
Een nieuwe hype heeft ook onze club bereikt. Voor de ziekte ALS worden er, middels een filmpje, mensen door anderen uitgedaagd om een emmer met ijswater over zichzelf heen te gooien; het mag ook door anderen gedaan worden. Dit wordt de Ice Bucket Challenge genoemd. Dit dus voor het goede doel door het doneren van geld. Sydo Jansma begint op zondagochtend met deze ijskoude douche en hij daagt op zijn beurt andere mensen van onze voetbalclub uit. Op mijn Iphone komen er die dag een stuk of zes filmpjes voorbij over deze challenge. Iedereen vermaakt zich ermee en het is ook leuk om die filmpjes te aanschouwen. Een leuke modegril en dat ook nog eens voor het goede doel.
Jarig
Deze zondag is de dag dat ik ooit voor het eerst het levenslicht mocht aanschouwen, hoewel ik mij daarvan niets kan herinneren. De gehele ochtend kan ik in ‘De Waaie’ deze heugelijke dag geheim houden, maar als in de middag iemand ontdekt dat ik jarig ben, is het hek van de dam. Na de wedstrijd van het eerste word ik in de kantine door de selectie toegezonden en nadat ik het laatste traantje heb weggepinkt, gooi ik wat geld op de tafel neer voor de traktatie. Iedere speler keert huiswaarts met een zakje snoep. Zelf word ik getrakteerd op twee mooie zeges: eerst die van St.-Anna op Franeker en daarna wint PSV in Amsterdam van Ajax. Mooier kan mijn verjaardag niet eindigen…
Tot de volgende week
